We mogen een tijdje meelopen in het leven van de bewoners en in die periode proberen we daar waar mogelijk mee te kijken en mee te denken over veranderingen die nodig zijn. Veranderingen die het mogelijk maken dat een bewoner bij ons uitstroomt met het perspectief op een voor hem ‘goed genoeg’ bestaan.

Om dit te mogen zijn we ons bewust van het feit dat we een (werk) relatie met onze bewoners aangaan. Enerzijds om veiligheid en duidelijkheid te creëren, anderzijds om vragen te mogen stellen, advies te mogen geven en waar nodig te confronteren met het gedrag van de bewoner. Vertrouwen is daarin een essentieel onderdeel. Dit creëren we door “te zeggen wat we doen en te doen wat we zeggen” en tevens door duidelijkheid te geven over de (on)mogelijkheden binnen onze muren (en daarbuiten). Onze kracht ligt in onze flexibiliteit en het snel kunnen schakelen daar waar nodig.

Met elkaar zoeken we naar creatieve manieren om in te spelen op de steeds veranderende hulpvragen van onze bewoners. In onze begeleiding gaan we geen uitdaging uit de weg en zijn we altijd op zoek naar nieuwe manieren om aan te sluiten bij de doelgroep. Veel elementen van de “Presentiebenadering” beschreven door prof. dr. Andries Baart, zoals onvoorwaardelijke acceptatie en niet sneller gaan dan het tempo van de bewoner, zijn leidend in onze begeleiding. Daarnaast vinden we het belangrijk om beschikbaar te zijn. Dat betekent soms langer blijven, soms iets eerder komen, maar vooral samen met de bewoner te kijken naar wat nodig is.